بیماری دخالت

 اعتقاد دارم دخالت در اموری که ارتباطی به کسی ندارد یک نوع بیماری است ....

   ریشه این بیماری حتما فکر است ،مثلا ممکن است کسی که از ارا خارج شده  است و در آن ساکن نیست و خیلی هم اطلاع از اوضاع اجتماعی آن ندارد، فکر کند که بله ما  که در شهر هستیم  مثلا خیلی می فهمیم ، خیلی دانشمند ، ثروتمند و قدرتمندیم و به پشتوانه همین اندیشه های پوچ که ریشه در جاهلیت فکری دارد ،  کسی جرائت کند خدای نکرده مردم فهیم و خوب ساکن را  آدم های بی تدبیر و بی قدرت  فرض کند و بخواهد برای آن ها تصمیم بگیرد و یا از این بدتر بخواهد به پشتوانه های جاهلی به فکر کسب منافع در ارا باشد و بخواهد حقوق ساکنان آن را تصاحب کند،

   این  نوع افکار حتما بی نتیجه است ، حتما  ساکنان محترم باید به شدت با آن برخورد کنند  و اجازه ندهند که کسی با لعاب دوستی منافع آن ها را به خطر بیندازد....

       اعتقاد دارم ما ها که از ارا دور شدیم و ساکن شهرها هستیم  و حقوق می گیریم  و زندگیمان از راه در آمدی که کسب می کنیم به آسانی می گذرد ، باید اجازه بدهیم که اگر معدنی ، پالایشگاهی ، مراکز  صنعتی در ارا ایجاد می شود ساکنان بتوانند آمد کسب کنند و بتوانند به راحتی زندگی کنند، کسی حق ندارد فکر کند  باید  ویا می تواند  علاوه بر در امدی که در شهر دارد  در آمد دیگری در ارا کسب کند  و خدای نکرده  حقوق ساکنان  ارا را ضایع نماید.

    مقصود از شورای هم یاری  این است که ارایی های غیر ساکن بیایند یک تشکل پیدا کنند  در صورتی  که شورای محل و یا اهالی محل  نیاز  به هم اندیشی  و هم فکری  داشتند ؛  بیایند  و کمک کنند، این اولش یک اگر دارد یعنی  " اگر" کمک  خواستند؛ این هرگز به معنی شورا در شورا نیست ، این معنی اش سلب اختیار شورا نیست، این معنی اش ما هر چه می گویم نیست؛  این معنی اش ما رئیس هستیم نیست، این معنی اش قبیله گرایی شهری نیست ، ..........

 این معنی اش این است که  ما همیشه آماده ی خدمت به وطنمان هستیم  اگر از ما می پذیرید و اجازه می دهید  بدون هیچ چشم داشتی ، بدون هیچ منتی  و منیتی .....

شورای هم یاری

    برای آن که بتوان در این شرایط خطیر از حقوق ارا دفاع کرد، باید از افکار، اندیشه ، سرمایه ، توان و... همه ی مردم ارا استفاده شود ، تا خدای نکرده غفلت امروز باعث زیان همیشگی نشود پیشنهاد می کنم شورای هم یاری تشکیل شود که از تمام شهر ها یی که ارایی ها ساکن هستند  یک نماینده و از ساکنان ارا 3 نماینده انتخاب شوند، این شورا می تواند اعضایش را در ایام تاسوعا و عاشورا که تقریبا اکثر مردم ارا از شهر ها به روستا مراجعه می کنند انتخاب کند، کار این شورا و تصمیم گیر ی آن می تواند برای آینده ارا بسیار مفید باشد......

بزرگان نیک اندیش

     خداوند بزرگان خیر اندیش  ارا  را رحمت کند که اموال خود را وقف می کردند، یعنی ماندگارترین اموال - زمین های-خود را- برای بهترین کار ها، صرف کردند ؛ زمین برای حمام وقف کردند ، برای کاروانسرا، تکیه، مسجد ،حسینیه، برای صبحانه ،ناهار وشام  عزاداران حسینی، برای پذیرایی مراسم های مذهبی ...... باغ خود را خشک می کردند برای این که کام مردم را سیراب کنند.

    اگر چه خیلی از این بزرگان اکنون در جوار رحمت الهی هستند اما اموالشا ن در دنیا نیز باقی است  صدقه ای جاریه که  شادمانی روانشان را در بارگاه حضرت حق ان شا الله تضمین می کند

      دیگران که این کار ها را نکرده ا ند در دنیا چه دارند ؟ اموالشان کجاست؟  مردم چه بهره ای از اموال آن ها می برند؟

         این ها را مختصرا فعلا نوشتم تا اگر توفیق حاصل شد  در زمان مناسب در این باره مفصلا بنویسم که اگر نبودند آن آدم های خیر اندیش نیکو نهاد ، امروز نه آبی بود ونه حمامی ونه مسجدی ونه تکیه ای و.....

      به روان تمامی آنان در این زمان نیکو -عید قربان وغدیر- درود می فرستم  و از خدای بزرگ  مسئلت می کنم  رحمت خویش را دمادم نثارشان فرماید.

    اما  این ها را نوشتم که بگویم ما را چه شده است که اکنون هرکسی سعی می کند برای خودش گروهی را فراهم کند ، جلسات علنی و مخفی بگذارد که اگر اتفاقی در ارا افتد سهمی ببرد، این سهم خواهی از زمان که در ارا راه پیدا کرد ؛مشکلات ارا آغاز شده است، نمونه های بسیاری در این باره دارم که اگر لازم شد در زمان مناسب، بیان خواهم کرد.اما در این مقال می خواهم فقط بگویم بهترین راه، شیوه  گذشتگان ما بود که علی رغم نداری های اقتصادی، همد یگر را دوست می داشتند و بدون این که قبیله ، نژاد و چه وچه را ببیند ، شرافت را می دیدند، بندگان خدا را ارج می نهادند  و با آرامش زندگی می کردند .سعادت دو جهان را برای همه ی مردم ارا طلب می کردند .

 ما را چه شده است؟

آیا  ما غیر از این می خواهیم ؟

عکس :وقف نامه حمام ارا( حدود 150سال قبل)

واقف کربلایی میر قاسم الحسینی خلف حاج میر باقر الحسینی(قادری)

 

احداث پالایشگاه ارا

-یکی دو سال است که در مورد پالایشگاه ارا سخن هایی گفته می شود، این که چنین چیزی اصلا حقیقت خارجی دارد ؟ من حقیقتا تردید دارم. این شک ناشی از تجربیاتی است که در شهرمان  به اسم فلان شرکت خوروسازی کلنگ زدند اما هنوز اثری از آن نیست، بهمان کارخانه را ، شرکت و..... برایش زمین گرفته اند اما تا کنون اثری از آن نیست، حتی معروف ترین مجتمع شیر " لبنیات ..." سهامش را فروختند، کلنگ زمینش زدند، از صدا و سیما کلی تبلیغات پویا نما برایش خرج کردند، خبری از تاسیش نشد که نشد، برخی آدم های .... از مردم پول می گیرند ، از دولت وام و امکانات و بعد از این کشور جیم می شوند .... خدا کند این قضیه اصلا حقیقت داشته باشد

2-احداث پالایشگاه منافعی دارد و معایبی ، باید با نگاه کارشناسی  و واقعی به آن نگاه کرد ، منافع آن را سنجید و معایب آن را نیز ، اگر منافع آن بر معایب آن غلبه کرد ، نباید با احداث آن مخالفت غیر منطقی کرد و اگر معایب آن بر منافع آن چربید با ید قانونی و منطقی از احداث آن جلوگیری کرد.

3-این قضیه راه حل قانون دارد و نباید گذاشت به دلایل احساسی منافع مردم ارا به خطر افتد .رقابت ، مقابله یا وادادگی در برابر  روستا های دیگر راه حل منطقی این مساله نیست

آب و لوله کشی و لوله دزدی

بخش دوم: آب ،لوله دزدی

   اولین آب آشامیدنی لوله کشی به همت برخی از اهالی محترم ارا  از جمله مرحوم  حجت الاسلام والمسلمین حاج میر معصوم میر عمادی انجام شد ما که همسایه او بودیم می دیدیم  که او وخانواده اش  چه تلاش وزحمت فراوانی را متقبل می شدند یادم می آید خیلی وقت ها  عوامل اجرایی لوله کشی اب که غیر ارایی بودند در خانه ی او سکونت می کردند آن هم در 30 یا 40 سال قبل که فراهم کردن خورد وخوراک و خیلی چیز های دیگر برای مهمان داری بسیار دشوار بود ( به دلیل  مشکلات ارتباط و جاده ای بین ارا و  شهر  ) . این مرد خیر خواه آبی که متعلق به باع شخصی خودش بود را در لوله جاری کرد و باغش را خشک کرد تا کام مردم ارا با اب بهداشتی سیراب شود . در این شب مبارک تولد حضرت رضا(ع)به روان پاک او وهمسر مکرمش درود می فرستم  

   بدین گونه مردم ارا صاحب آب آشامیدنی بهداشتی شدند اما با افزایش جمعییت  و استفاده ی نا مناسبی  که از آب اشامیدنی برای توسعه باغ و سبزی کار و....می شد و می شود  مشکلاتی برای برای تامین اب به وجود آمد .... دوباره همان بزرگواران که در تمام صحنه ها حضور دارند!  یک تنه مشکل گشا هستند ! ونماینده مردم ارا، زحمت کشیدند ، طرح دادند ، رفتند ،  امدند و گفتند  ، و  چه  وچه  !!!  قرار شد از رک رکی آب بیاورند و چنین شد چه زحماتی مردم روستا متحمل شدند برای انتقال  لوله و کندن کانال –چند هزار متری- برای انکه  آب بیاورند و بخورند ......

یک روز صبح  مردم خبر دار شدند که لوله ها را بردند ، به روستا های مجاور مشکوک شدند و نشانه ها هم بر همین دلالت می کرد..... بله لوله های اب را دزدیدند ،  اما اهالی ولویه نه این کار را تایید کردند و نه تکذیب  هنوز هم همین طور است ...... شکایت و شکایت کشی  اما باز هم مردم فقط گزارش می شنیدند از همان بزرگواران  همیشه آماده  برای  رفع مشکل ارا ! ومردم  هزینه ها را تامین می کردند که به اب برسند اما باز هم نشد هنوز بعد از سال ها نه دولت که مجری  ابرسانی بود پیگیری کرد تا ببیند لوله  هایش را چه کسی دزده  و چه شده و نه نمایندگان حلال مشکل!  پاسخ روشنی برای تلاش ها خود دارند هم چنا ن اتهامی است که مانده و لوله است که دزدیده شده................

بعد  از چشمه سفید کوه اب آوردند  که من خیلی در  ریز جریانش نیستم  اما مشکل هم چنان باقی است و آب  و آب...

  اضافات: چه کسی پشت این ماجرای دزدیدن لوله های آب آشامیدنی است ،  چه کسانی سال ها از این داستان سود بردند و می برند  که ماجرا مخفی می ماند .

2- به قول قائم مقام  این داستان اگر برای مردم ارا اب نداشت شاید برای بعضی ها نان داشت!!!

3- ماجرای آب و آب بستن ریشه در کربلا دارد  ،خدا کند دزدان لوله از سرانجام بستن آب عبرت بگیرند.

زباله، لوله ، پالایشگاه و.....

بخش اول: زباله با برکت !

   یادم می آید وقتی اولین بار زباله های غیر بهداشتی شهر ساری را  برای دفن آورده بودند مردم دوست داشتنی ساکن ارا شدیدا معترض بودند عده ای -که فکر می کردند و می کنند نماینده ارا هستند و عقل کل و مشکل کشا، رفتند به بخشداری و کجا کجا ...که مشکل ارا  را حل کنند....نتواستند از اول هم معلوم بود که نمی تواند .... (چون زمانه عوض شده و الزمات خودش را دارد که من بعدا می گویم چیست) بعد که دیدند نمی توانند؛ عده ای  با هماهنگی و یا تحت تاثیر این بزرگواران رفتند ؛ دانسته یا نداسته  جاده را بستند  و یک حق قانونی و انسانی را به یک ماجرای ضد امنیت تبدیل کردند ؛اول  کار بیخ پیاده کرد و بعد راه حلی پیدا شد که: تا آماده شدن زباله سوز ساری یک پولی بگیرید و زباله را بطور موقت دفن کنند.(در حد سه ماه  ) گفتند نمایندگان روستا ها  بیایند و حل مشکل شود؛ رفتند به بخشداری .

     یکی از این اقایان به خود من  گفت به بخشدار گفتیم ما ننگمان می آید پول زباله بگیریم ما پول زباله نمی خواهیم... و با قهر وغضب آمدند بیرون -من راست بودن یا نبودنش را فعلا کاری ندارم . ( اگر کسی دیگر  این مطالب را نفی می کند بگوید ما بدانیم) و برخی از روستا های مجاور رفتند ؛ میلیون ها تومان پول با برکت زباله! را گرفتند وبعد هم دیدند چیز بدی نیست این کار را ادامه دادند ؛ زباله سوز ساری هم دیگه شاید اهمیت خودش را از دست داد و از آن زمان که سال ها می گذرد زباله های غیر بهداشتی  وووو کامیون کامیون  در جوار مراتع جوپین وخوجیر دشت دفن می شود..... می ترسم  به زودی  روز ی فرا برسد که منابع آب زیر زمینی و مراتع ارا آن چنان آلوده شود که  غیر قابل جبران باشد؛ همانطور که همین الان وقتی با ماشین از کنار دفن زباله می گذری باید  نفس حبسه کنی......

 تکمله:  1-آقای نماینده محترم ارا  پول زباله ! کجا بود که تو نمی خواستی بگیری؟  اگر زباله را می خریدند  وقابل فروش بود که صد کیلومتر نمی آوردند که با این همه مشکلات دفن کنند.

 2-اگر هرکسی حتی با نیت درست بخواهد این گونه از حقوق ساکنان ارا دفاع کند به نظر می رسد اصلا دفاع نکند بهتر است چون حداقل خیال  مردم  راحت  می ماند که کسی بی دلیل به زحمت نیفتاده است.

یاری

از دوستانی که در باره ی ارا مطالبی دارنه در خواست کنبه مطالب را ارسال هاکنن تا به اسم خودشون در وب درج بوه.با تشکر

مناظر ارا در بهار -خرداد 87

توضیح!

 سال نو مبارک باشه، چند تا نکته را بیان هاکنم اول این که از وقتی که این وبلاک شروع بهیه فکرکمبه 5 سالی بگذشته و مدتی هم مدیر سایت پزوهشگاه معلم  بیمه ۸۵-۸۳ وقت کافی برای به روز هاکردن این وبلاک نداشتمه وهم چنین مدتی هم مطالب مختلف در وبلاک های دیگر بنوشتمه که بخشی از وقت من آن جا ها صرف بهیهه آرزو کمبه امسال فرصت کافی برای به روز ومفید ها کردن این وبلاک پدا هاکنم.

برارون سلام

روز پنج شبه اگر فرصت بوه شومبه ارا سعی کنم عکس های جالب بریم و این جا نشون هادام راستی شب پنج شبه سالگرد محمدعلی احمدی هسته و جمعه هم سالگرد حاج سید رسول خدا هرد تا ره بیامرزه .