دیروز دوستی فایل صوتی برایم ارسا ل کرد- گوینده این فایل دکتری است که در جمع داتشجویان مبانی اجتماعی را تدریس می کنند یکی از فراز های زیبای سخنش در باره ی تفاهم که به نظرم جالب آمد این است : ایشان تفاهم را شامی سه"ت"می دانند : تفاهم=با «توانایی تحمل تفاوت ها»
ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻋﺠﻴﺒﻲ!! ﺗﻮ ﺑﻴﻦﻣﻨﺘﻈﺮان هم ﻋﺰﻳﺰ ﻣﻦ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﻲ
ﻋﺠﻴﺐﺗﺮ که ﭼﻪ ﺁﺳﺎن ﻧﺒﻮدﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﻋﺎدت نه کوﺷﺸﻲﻧﻪ وﻓﺎﻳﻲ
ﻓﻘﻂ ﻧﺸﺴﺘﻪ و ﮔﻮﻳﻴﻢ : ﺧﺪا کند که ﺑﻴﺎﻳﻲ ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎر ﻋﺠﻴﺒﻲ!!
شاعر؟
یکی از ویژگیهای مردم اروست بذله گوئی است. آن ها لطیفه های شیرین و با مزه ای می گویند و مردمی با نشاط و خوشحال هستند، گوئی هیچ غم و غصه ای در زندگی ندارند و یا آن را بروز نمی دهند. بندرت دعوا می کنند. اگر صبح دعوا کنند بعد از ظهر با هم به گپ و خنده مشغولند و این موجب تعجب نمی شود چون یک امر طبیعی است و اهل کینه نیستند. قلبی که در آن کینه باشد نور ایمان در آن جائی ندارد. در این مورد چینی ها ضرب المثلی دارند: آتشی که برای کسی می افروزی اول پای خودت می سوزد. امروزه بر اثر فشار و استرس در محل کار و مشکلات و دغدغه های زندگی، مردم در اضطراب و نگرانی بسر می برند و روانشناسان این قرن را قرن اضطراب نامیده اند چون اغلب مردم بیشتر وقت خود را در محل کار سپری می کنند جایی که بیشترین فشار را از لحاظ روحی تحمل می کنند و این امر بیماریهای زیادی مانند فشار خون، نارسائی قلبی، افسردگی، بی خوابی و ... را درپی دارد. چه بسا ممکن است آن افراد به اعتیاد نیز روی بیاورند. متاسفانه امروزه مردم بندرت از ته دل می خندند. وقتی لحظاتی به محرکی که موجب خندیدن شما شده می اندیشید، مشکلات خویش را لحظاتی فراموش می کنید و تمام عضلات بدن شما از سر و صورت گرفته تا قفسه سینه و تمام اندام ها در خندیدن از ته دل شما را همراهی می کنند و در این زمان اکسیژن بیشتری به مغزتان می رسد و با آزاد شدن هورمون انرژی زا (آندرفین) در بدن شما احساس آرامش بیشتری احساس می شود و برای سلامتی خیلی مفید است. امروزه در جامعه شهری مردم بجای خندیدن سعی می کنند با یکدیگر خیلی رسمی و خشک بر خورد کنند و مبادی آداب باشند. البته بعضی ها هم کم ظرفیت هستند و به افرادی که شاد و خوشحال هستند انگ سبک مغزی و ... می زنند غافل از اینکه با ذهن آشفته نمی توان عبادت کرد. -
سایت اروست:http://www.orost.ir
|
اَی وَنگ شام اذان بموئه مِه گوش مِه تن بِلَرزِسُّ و مِه دل بموئه جوش
هی روزّه شو کُمّی و شو ره کمّی روز ناگهون گننه بُرو چاکسِ دوش
|
1- منطقه غلام خیل
2- منطقه گردنه سر
3- دشت خشک چال
4- منطقه النگ
5- جنگل زنگ جاده
6- جنگل رک رکی
7- زراعی سنگ خانه
8- منطقه شن کش
9- منطقه مرا سله
10- زراعی هوا استخر
11- زراعی لیتر خانه
12- منطقه ککو چال
13- محل زیارت چال
14- محل سر تنورک
15- منطقه هلی بن
16- منطقه سنگ چاله و کاربند
17- مراتع الغازلوم
18- محل میل گردن
19- مراتع جوجار کتی
20- مراتع شوره تاور
21- مراتع جر جری تنگه
22-منطقه وله
23- مراتع رخش آخور و میر ورق
24- مراتع هراتی و سلوکسی
25- منطقه خشک دره
26- مراتع چوپین تاور
27- مراتع اورس میان
28- مراتع و زراعی کمر تنگه
29- زراعی خر گرده
30- زراعی پل تک
31- مزروعی اینج دره (گویش محلی انیژ دره )
32- مراتع کلاته تاور
33- زراعی کمال خاک
34- زراعی سر بیشه
35- زراعی گت نسوم
36- مراتع وسط دره
37- جنگلی قارن کالی
38- مزروعی نقاره زنان
39- مزروعی گت تاور
40- مراتع قاطر کش گردن
41- مراتع کمر سر
42- مزروعی برجی کلا (بچکلا)
43- مزروعی جنگلی روح استخر
44- مزروعی جنگلی خوک استخر(خی استل)
45- جنگلی لسه بن
46- جنگل علی دزد چکل
47- جنگلی سیل آب سی دره
48- مراتع جنگلی پی دروار کوه
49- مراتع سیب بن چشمه
50- مزروعی جنگلی لیلم
51- جنگل موذی گر
52-مراتع عباس گتی غار
53-مراتع جنگلی اورس ماز چکل سر آسیاب
همانطور که از نامشان پیداست هر کدام از این مناطق تاریخی،جذاب،و هریک در دل خود یک داستان دارند،از این رو توصیه میکنم حتما با یک راهنمای محلی همراه شوید!
تا یادمان نرفته منطقه های شاخص ،چوپین و اجیر دشت را فراموش نکنید!
| روستای آباد و فعال | |||
|
مقدمه : امروزه رشد جمعیت جوامع روستایی بدلیل شرایط جدید جهانی و شهری و صنعتی شدن، کفاف ظرفیت های جامعه را نمی کند و بسیاری از خدمات اجتماعی و امکانات زندگی و رفاهی تنها در شهرهاست که قابل دسترسی است، از این رو روستاها با مهاجرت به خصوص نسل جوان خود به شهرها مواجه هستند. حال برای هر گونه پیش بینی و برنامه ریزی ای در جوامع روستایی، شناخت تحولات در سطوح خرد و کلان کشور ضروری است. پیشنهادات و توصیه های کاربردی : براساس طبقه بندی های انجام شده توسط مرکز آمار ایران نقاطی که کمتر از 5000 نفر جمعیت داشته باشند روستا تلقی می گردد. جاییکه امرار معاش مردم از طریق کشاورزی یعنی زراعت و دامپروری است. طبق تعریف روستا عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که شامل واحدهای اجتماعی کوچکی است که در بسیاری مواقع روابط خویشاوندی، عواطف و علائق های مشترک پایه گذار آن بوده است. آنچه مسلم است رشد پرشتاب صنعت و فناوری در شهرها بطور مساوی و همزمان در روستاها انجام نشده است. این امر به ویژه در گذر زمان باعث شده است که عقب‌ماندگی چشمگیری در مناطق روستایی نسبت به شهرها مشاهده گردد. این واقعیت که درآمد روستائیان نسبت به شهرنشینان کمتر می باشد و روستائیان بطور نسبی از خدمات اجتماعی ناچیزی برخوردار هستند اجتناب ناپذیر است. که به آسیب‌پذیرتر شدن جامعه روستایی در مقایسه با سایر مردم یک جامعه شده است. گواه این استدلال نیز مهاجرت چشمگیر آنها به سمت شهرها به دلایل مختلفی از جمله پراکندگی جغرافیایی روستاها, عدم ارایه خدمات اجتماعی، خرده مالکی بودن کشاورزی، محدودیت منابع ارضی (در مقابل رشد جمعیت)، و عدم‌مدیریت صحیح مسؤولان می باشد. به همین جهت رفع فقر شدید مناطق روستایی,ارتقای سطح و کیفیت زندگی روستاییان, ایجاد اشتغال و افزایش بهره‌وری در جوامع روستایی تنها با اجرای برنامه توسعه روستایی امکان پذیر خواهد بود. برنامه‌های توسعه روستایی جزئی از برنامه‌های توسعه هر کشور محسوب می‌شوند که برای بهبود ساختارهای اجتماعی-اقتصادی جامعه روستایی بکار می‌روند. بنابراین توسعه روستایی را می‌توان عاملی در بهبود شرایط زندگی افراد متعلق به قشر کم‌درآمد ساکن روستا و خودکفاسازی آنان در روند توسعه کلان کشور دانست. لذا با توجه به تعریف جامعه روستایی که دارای ابعاد اجتماعی مختلف می باشد صرفاً توسعه کشاورزی نمی تواند نقشی در توسع روستایی داشته باشد و نیازمند توسعه در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و به ویژه فرهنگی می باشد. راهبردهای متنوعی در مورد توسعه روستایی مطرح شده اند. یکی از این راهکارها بهبود زیرساخت های روستایی می باشد. در واقع زیرساخت‌های روستایی را می‌توان سرمایه‌های عمومی و اجتماعی روستاها و حتی یک کشور دانست. توسعه زیرساخت‌های اجتماعی, اقتصادی و فرهنگی باعث بهبود شرایط و کیفیت زندگی و معیشت مردم محلی و ارتقای کارایی زندگی اجتماعی و اقتصادی آنان خواهد شد. بعنوان مثال, توسعه زیرساخت‌های اجتماعی همچون تسهیلات و خدمات بهداشتی و آموزشی, باعث بهبود کیفیت منابع انسانی و افزایش توانایی‌های آنان در جایگاه‌های فردی و اجتماعی خواهد شد. استراتژی دیگری که در این زمینه می تواند راهگشا باشد دگرگونی کلی در بخش کشاورزی است به طوریکه این تحول باعث کاهش کمبود مواد غذایی در کشور و مشکلات کشاورزی گردد. بهبود مدیریت های زراعی، اصلاحات اراضی و ایجاد شرکت های سهامی به منظور یکپارچه کردن اراضی از اقدامات عملی مناسب در این زمینه محسوب می گردد. استراتژی سوم صنعتی‌نمودن روستاها می باشد. بر خلاف آنچه توسعه کشاورزی در فرآیند توسعه روستایی از اهمیت بالایی بر خوردار است، اما در عین حال باید با توسعه فعالیت‌های صنعتی به ویژه فعالیت های صنعتی مرتبط با کشاورزی همراه شود. با توجه به محدودیت اراضی در روستاها، کشاورزی صرفا نمی تواند اشتغال کافی و بهره‌وری ایجاد نماید. لذا به منظور توسعه جوامع روستایی و کاهش مهاجرت، اشتغال زایی سودآور همراه با توسعه کشاورزی لازم می باشد. به نظر می رسد اجرای راهکارهای فوق بتواند تا حد قابل توجهی در توسعه پایدار روستاها نقش داشته باشد. اگرچه بسیاری از آمارها نشان می دهد که برنامه های توسعه ای اجرا شده در کشور در راستای توسعه یکپارچه روستایی نبوده و بین توسعه روستایی به معنای واقعی آن با توسعه روستایی به ظاهر اجرا شده تفاوت‌های بسیار زیادی وجود دارد. بنابراین در صورتیکه در برنامه‌های آینده نیز مسیر توسعه یکپارچگی روستایی دنبال نشود، نه تنها نواحی روستایی به توسعه نخواهند رسید، بلکه آثار توسعه نیافتگی به سایر مناطق کشور از جمله فضاهای شهری نیز تسری پیدا خواهد کرد و باعث ایجاد اختلال در توسعه ملی خواهد شد. به نظر می رسد جهت نیل به توسعه پایدار در روستاها وجود همخوانی مناسب بین اهداف کمی و قابلیت‌ها و محدودیتها ضرورت داشته باشد. لذا با توجه به اینکه توسعه کشاورزی صرفا به توسعه جوامع روستایی نخواهد انجامید تهیة برنامة جامع توسعة روستایی تنها در یک وزارتخانة نمی تواند کمکی به توسعه کشاورزی نماید. بنابراین توسعة روستایی مستلزم مشارکت نهادها و دستگاههای مختلف دولتی و غیردولتی می‌باشد و این امر نیز بدون تاسیس سازمانی مرتبط محقق نخواهد شد. راه کارهایی برای ماندگار کردن روستاییان در روستاها یارانه برای تولید : به نظر یارانه باید در جایی توزیع شود که تولید صورت می گیرد و دقیقاً در رابطه مستقیم با تولید توزیع شود. دولت برای ماندگار کردن روستاییان باید کار گروه هایی از اقتصادانان، جامعه شناسان و متخصصان امور روستایی، کشاورزی را در هر استان به کار بگیرد و از آنها بخواهد در مدت زمانی معین یک برنامه منسجم کاربردی ارائه دهند. هر استان، یک روستای پایلوت : پیشنهاد می شود در ابتدا، یک روستای متوسط الحال از هر استان به عنوان نمونه (پایلوت) انتخاب شود و این مسایل مورد مطالعه قرار گیرد: ـ بررسی استعدادهای روستا و امکانات موجود ـ سرمایه گذاری های موردنیاز ـ بررسی دقیق هزینه ها و هزینه یابی ـ میزان اشتغال جدید معتبر از این سرمایه گذاری ها ـ بازدهی در مدت زمان مشخص - تدوین برنامه دقیق و زمانبندی شده همزمان با این برنامه، کارشناسان اجتماعی – اقتصادی نیز هزینه های اجتماعی و اقتصادی یک مهاجر (از روستا به شهر) را بررسی و به دولت ارائه دهند تا سرجمع هزینه های مهاجرت میلیونها روستایی و نیز سرانه هزینه مهاجرت هر روستایی به شهرها و تبعات آن که به دولت و اقتصاد تحمیل می گردد تعیین شود. سپس دولت ۳۰ نمونه روستای مکانیزه در ۳۰ استان با هدف: حفظ نیروهای روستایی ساکن -ارتقاء سطح بهره وری و کارآیی نیروی انسانی و امکانات موجود ـ بازگرداندن روستائیان مهاجر و خانواده هایشان ـ برقراری سیستم مهاجرت از شهر به روستا (مانند بازنشستگان جوانان بی کار و ...) را ایجاد و عملیات اجرایی جدی (نه شعاری) را آغاز نماید تا هر روستایی بتواند پس از یک پارچه سازی اراضی مشارکت در احداث باغ یا مزرعه مکانیزه و مدرن داشته باشد. ضرورت های طرح : در این راستا ضرورت دارد با هدف توجیه اقتصادی، بخشی از هزینه های تسطیح و یکپارچه سازی اراضی از محل کمک های بلاعوض (و با تشخیص موقعیت منطقه توسط دولت ) پرداخت شود. ـ سیستم های نوین آبیاری با هدف صرفه جویی در مصرف آب و افزایش تولید در همین اراضی توسعه یابد و بخشی از هزینه ها با هدف توجیه اقتصادی هر طرح بلاعوض و الباقی نیز به صورت اقساط توسط بانک کشاورزی دریافت گردد. (این امر بستگی به شرایط محل و روستا ارزیابی دولت ضرورت یارانه دادن یا ندادن دارد) ـ همزمان با ارایه طرح، هر روستایی بتواند با احداث واحدهای کوچک تولیدی از قبیل مرغداری، گاوداری، گوسفندداری و یک گلخانه و حوضچه پرورش ماهی در محدوده خانه و مزرعه شخصی خود، نیاز مواد غذایی این خانواده را تامین و تولیدات مازاد را از طریق تعاونی به فروش برساند. ـ تهیه و ارایه نقشه های ساختمان مسکونی سالم و ضدزلزله انبارهای نگهداری محصول و سایر موارد برای اجرا در روستاها ـ ایجاد یک سازمان مرکزی یا تعاونی محلی با عضویت و سرمایه گذاری روستاییان که توان ساماندهی تهیه مواد اولیه (نهاده های کشاورزی و دامی) تولید و توزیع در بین خانوارهای روستایی و همچنین جمع آوری محصولات مجتمع های تولیدی کوچک، درجه بندی، بسته بندی و ارسال به مراکز عرضه و توزیع شهری داشته باشد. ـ حمایت دولت از کارآفرینان و سرمایه گذاران برای حضور در روستاها و ایجاد اشتغال پایدار و مشارکت در امر تولید با وضع مقرراتی صحیح (از جمله پذیرفتن حق تصمیم گیری کارفرما مبنی بر حذف نیروهای ناکارآمد و اخراج آنها، معافیت های بیمه ای، معافیت های مالیاتی، معافیت در تعرفه های گمرکی برای ورود ماشین آلات، پرداخت تسهیلات ارزان و ...) یا امکان احیاء اراضی حاشیه روستاها و باغات که معارض خصوصی ندارد. توجه داشته باشید در حال حاضر میانگین تولید در روستاها یک سوم الی یک پنجم استاندارد برداشت محصول در واحد سطح یا در مقیاس تولیدات جهانی است. چون کشاورزی معیشتی در قطعات کوچک با ابزار سنتی و بدون انگیزه صورت می گیرد اما اگر افراد متخصص کار بلد و کارآزموده و طراحان قوی به کار گرفته شوند (نه اینکه صرفاً افراد بی کار یا تحصیلکرده های ناوارد با هدف جلوگیری از نارضایتی به کار گمارده شوند) و موارد یاد شده عملی شود قطعاً کشاورزی می تواند رقیب صنعت باشد. با توجه به اینکه امروز یک هکتار زراعت یا باغبانی مجهز و مدرن می تواند در حدود دویست میلیون ریال درآمد سالانه داشته باشد در صورت اجرای طرح های فوق مسلماً روستایی احساس بی نیازی به شهر و شهرنشینی خواهد داد. نمونه های موفق مهاجرت معکوس : در حال حاضر در آلمان در روستاهای حاشیه شهرها اراضی مستعد را در قطعات ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ متری تجهیز کرده در اختیار بازنشستگان علاقمند به تولید قرار می دهند تا فرد بازنشسته یک سرگرمی مفید داشته و با توجه به کاهش حقوق، بتواند کمک هزینه زندگی را تامین کند ضمناً در اثر بی کاری افسرده نشود و با این کار، بخشی از مشکلات و پیامدها و هزینه های اجتماعی از دوش صندوق های بازنشستگی و دولت برداشته می شود. در هلند معلمین بازنشسته برای تدریس تقویتی و آموزش های آسان تر به روستاها و مراکز تولید دعوت می شوند تا به نوعی در آموزش روستاییان و به طور غیرمستقیم در تولید مشارکت داشته باشند. در کالیفرنیا اراضی ۱۰ هکتاری دارای آب و امکانات کشت و زرع برای متقاضیان (اعم از بازنشستگان، افراد بی کار و کارگران) علاقمند به بازگشت به روستا آماده است. جذابیت ریشه شهرها دوباره احیا شود: درست است که روستاها ریشه شهرها هستند اما یک مشکل اساسی این است که روستاها به دلایل سنتی و فرهنگی از مشارکت در تولید همگانی، یک پارچه شدن اراضی و بعضاً استفاده از روش های نوین تولید استقبال نمی کنند. عادت کردن به وضع موجود و تن دادن به شرایط کم کاری و بی پولی بزرگترین مشکل کشاورز روستایی است. اما اگر شرایط به نحوی تغییر یابند که ارتقای کیفیت زیستی و امکانات در روستا همراه با ارتقای سطح درآمد کشاورزی از هر واحد سطح، زندگی در روستا را جایگزین جذابی برای محیط آلوده پرهزینه شهری بسازد رونق اقتصادی در روستاها، اطرافیان و خانواده های مهاجر را به روستاها خواهد کشاند و مهاجرت، روند معکوس خواهد یافت. بازنشستگان با امید به زندگی در هوای سالمتر از شهرنشینی و یک مصرف کننده صرف، به روستانشینی با موقعیت تولیدکننده روی خواهند آورد. امروزه گرانی مسکن شهری، شرایط استثنایی برای تشویق به بازگشت شهرنشینان به روستا را فراهم آورده چنانکه امکان تبدیل مسکن گران قیمت شهری به مسکن بهتر در شرایط زیست محیطی سالم تر و آرامش بیشتر(در روستا) همراه با مشوق های دولتی و ایجاد همزمان امکانات رفاهی بیشتر در روستاها بگردد قطعا نه تنها مهاجرت به روستا جذابیت خواهد یافت بلکه در مدت کوتاهی پیشگیری در روند رشد قیمت مسکن شهری نیز به وقوع خواهد پیوست. با افزایش جمعیت روستاها، مهندسان، پزشکان، معلمان و سایر دانش آموختگان بی کار، شایق حضور، سکونت و خدمات رسانی در روستاها می شوند، واسطه ها، دستفروش ها، خوش نشین ها نیز موقعیتی برای فعالیت مولد می یابند. اینجاست که روستاها آباد و فعال می شوند. |
|||
سفیدکوه که تاج سر اراء باشد
مکان و منظره اش خوب و خوش هوا باشد
چه آب های گوارا ز هر طرف جاریست
چه سبزه های فرح بخش و با صفا باشد
کباب بره و نان های تازه و سبزی
خورنده سید و شیخ خوش اشتها باشد
شاعر:مرحوم حجت الاسلام سید طاهر شاهچراغی
