حسینی باشیم

 تسلیم حق👌

شیخ مفید سخن معروفی را در ارشاد از ‏علی اکبر(ع) نقل می‌کند که ایشان می‌گوید: در راه می‌رفتیم، پدرم را روی اسب چُرتی گرفت، ناگهان دیدم ایشان از ‏خواب پرید و فرمود: (إِنَّا لِلهِ وَ إِنَّـآ إِلَیْهِ رَاجِعُونَ)‏ ‏ ، حدس زدم که باید در خواب چیزی دیده باشد. پرسیدم: پدر ‏جان چه شده است؟ فرمود: دیدم کسی می‌گوید: این گروه حرکت می‌کند و مرگ به استقبال‌شان می‌آید. انعکاس این ‏سخن در این جوان چیست؟

 می‌گوید به پدرم گفتم: ای پدر «السنا إلی الحق؟»؛ (مگر ما بر حق نیستیم؟) فرمود: ‏چرا، گفتم خوب پس وقتی بر حقّ و در مسیر حقّ هستیم، دیگر جای هیچ‌گونه نگرانی نیست. «اذا لا یبالک ‏الموت»؛ (ما دیگر از مرگ هراسی نداریم.)

 از این چه می‌فهمیم؟ این چه سکینه و وقار و طمأنینه‌ای است در دل ‏انسان؟ و از کجاست؟ ببینید چرا این آیه می‌گوید: (یَـأَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کافَّةً) و چه تعبیر عالی‌ای به ‏کار برده است! چون بعد از ایمان، قدم در میدان سلم نهادن است.

 اما شرط دارد! یک شرط هم بیشتر ندارد، این‌که ‏واقعاً تسلیم حق باشیم. مشکل بزرگ همین جاست، فرق بین گفتن و واقعیّات. صحنه‌های روزانه ی زندگی ما تا چه ‏حدّ نشان می‌دهد که تسلیم حقّ هستیم؟ خودمان را آزمایش کنیم، امتحان کنیم، ببینیم چه جور هستیم؟ آیا به راستی ‏تسلیم حق هستیم؟ انسان با اسلام واقعی به سامانِ واقعی در زندگی می‌رسد، جامعه هم همین طور.‏

امشب که مشغول صحبت برای شما هستم، به مناسبت تجربه‌های تلخی که از خودمانی‌ها و خودمان دارم لمس ‏می‌کنم و این آیه ی کریمه را درک می‌کنم، مطلب برایم واضح است. نسبت به آن، یک حالت یافتن و یقین دارم و آن ‏این که: در میدان‌های عمل، همین عمل‌های معمولی، یعنی همین جهاد روزانه، مرتباً نشان می‌دهیم و نشان داده‌ایم که ‏تسلیم حق نیستیم، پا روی حق می‌گذاریم. به همین دلیل نابسامانی‌هایی که در زندگی‌مان وجود دارد ناشی از این ‏است که تسلیم حق نیستیم و بدتر این‌که این مطلب را هم قبول نداریم و منکر آن هستیم

شهید  دکتر بهشتی

https://telegram.me/sho_nisht